به گزارش فرهیختگان آنلاین، جنگ‌های مستقیم و غیرمستقیم آمریکا در افغانستان، اندونزی، پاکستان، سودان، عراق و کشورهای دیگر جان میلیون‌ها نفر را گرفته و کشور ما نیز با بیش از 260 هزار شهید، یکی از قربانیان همین جنگ‌ها بوده است. آمریکایی‌ها نه‌تنها خود غیرنظامیان و کودکان را به خاک و خون کشیده‌اند، بلکه به حکومت‌های تحت حمایت‌شان روش‌های شکنجه و ترور را آموزش داده‌اند. دولت آمریکا از دوران جنگ سرد تا همین امروز، خود را حامی آزادی و دموکراسی در سراسر جهان معرفی کرده است، در حالی که وقتی نگاه دقیق‌تری به نتایج سیاست خارجی این کشور بیندازید متوجه خواهید شد که کاخ سفید، جز به مرگ و بدبختی در دنیا دامن نزده است. بررسی تمام آمار موجود درباره درگیری‌های نظامی آمریکا بعد از جنگ جهانی دوم نشان می‌دهد که برنامه‌های «گسترش آزادی» واشنگتن، حدود 20 تا 30 میلیون نفر را در سراسر جهان به کام مرگ کشیده است. بعد از حوادث 11 سپتامبر، عصبانیتی قابل‌درک ـ‌ اگرچه از روی بی‌اطلاعی ـ مردم آمریکا را فراگرفت. کمتر کسی در آن زمان به خود زحمت می‌داد تا به این واقعیت اشاره کند که آمریکا تاکنون بارها همین احساس عصبانیت را در دل مردم کشورهای مختلف دنیا کاشته است. اگر هم اشاره‌ای به این واقعیت‌ها می‌شد، به سرعت در هیاهوی «جنگ با تروریسم» گم می‌شد. اکنون بعد از گذشت 15 سال، زمان آن رسیده که بپرسیم آمریکا از پایان جنگ جهانی دوم تاکنون چند 11 سپتامبر در کشورهای دیگر ایجاد کرده است؟ به‌رغم آنکه تمامی گزارش‌های منتشر شده تعداد زیادی از کشورهای قربانی جنگ‌افروزی آمریکا را ذکر کرده‌اند، اما قطعا و بدون تردید آمار واقعی قربانیان سیاست‌های واشنگتن از این تعداد، بیشتر است. تنها بررسی کودتاهایی که سازمان سیا در کشورهای مختلف انجام داده و شاید در بسیاری از آنها آمار قربانیان هرگز فاش نشده باشد، نشان می‌دهد که سیاست‌های کاخ سفید بعد از جنگ جهانی دوم، بسیار بیشتر از 30 میلیون نفر را قربانی کرده است. درهرصورت، به گواه تاریخ، آمریکایی‌ها حتی در مواردی که با ادعای مبارزه با تروریسم یا حمایت از دولت‌های حاکم، به دخالت نظامی در برخی کشورها مبادرت ورزیدند، نتیجه‌ای جز کشتار دسته‌جمعی غیرنظامیان بی‌دفاع‌، تخریب زیرساخت‌ها و آثار باستانی آن کشورها از خود برجای نگذاشتند.

«هر کشوری که توسط ارتش آمریکا تخریب شده یا به وضع ناپایداری دچار شده، اکنون تبدیل به کانونی برای پرورش تروریسم شده است.» این وضعیت مخاصمه آمریکا در جولای 2017 است. عملیات بمباران آمریکا در عراق و سوریه اکنون شدیدترین بمباران از زمان جنگ ویتنام، کامبوج و لائوس در دهه‌های 1960 و 1970 به حساب می‌آید که در آن 84هزار بمب و موشک بین سال‌های 2014 تا پایان می 2017 مورد استفاده قرار گرفته است. این تقریبا سه برابر 29هزارو 200 بمب و موشکی است که در عملیات «شوک و هیاهو» سال 2003 در عراق مورد استفاده قرار گرفتند. دولت اوباما عملیات بمباران را در اکتبر گذشته تشدید کرد، یعنی درست در همان زمانی که هجوم آمریکا- عراق به موصل آغاز شده بود و 12هزارو 290 بمب و موشک را در حد فاصل اکتبر و پایان ژانویه، زمانی که دولت اوباما به پایان راه خود رسیده بود، به کار گرفت. دولت ترامپ، عملیات‌های بمباران را حتی بیش از پیش تشدید کرده است و 14هزارو965 بمب و موشک دیگر را از اول فوریه به کار برده است. ماه می، با به کارگیری چهارهزارو374 بمب و موشک، سنگین‌ترین حجم بمباران تاکنون را به خود دیده است.

 کشتار غیرنظامیان بی‌دفاع
گروه نظارتی airwars.org مستقر در بریتانیا، گزارش‌های مرتبط با بین 12هزار تا 18هزار شهروند کشته شده در حدود سه سال بمباران‌های تحت رهبری آمریکا در عراق و سوریه را مورد پردازش قرار داده است. این گزارش‌ها تنها نوک آشکار قله یخ هستند و تعداد حقیقی شهروندان کشته شده، براساس نسبت‌های معمول بین مرگ‌های گزارش شده و مرگ‌های واقعی در مناطق جنگی جنگ‌های گذشته، می‌تواند بسیار بیش از 100هزار نفر باشد. با تنگ‌تر شدن حلقه محاصره آمریکا و متحدانش در اطراف موصل در عراق و رقه در سوریه و از آنجا که نیروهای آمریکایی اکنون هشت پایگاه نظامی را در سوریه در اختیار دارند، دولت اسلامی و متحدانش در منچستر و لندن، مراوی اشغالی، شهری با 200هزار نفر جمعیت در فیلیپین، دست به مقابله زده و همچنین یک کامیون بزرگ بمب‌گذاری شده را در داخل استحکامات «منطقه سبز» کابل افغانستان منفجر کرده‌اند.

 جنگ نامتقارن در سطح جهانی
چیزی که در سال 2001، به‌عنوان یک کاربرد گمراه‌کننده از نیروهای نظامی آغاز شد تا گروهی از جهادی‌های افغانستان را که سابقا تحت حمایت آمریکا قرار داشتند، به دلیل جرایم مرتکب شده در 11 سپتامبر، تنبیه کند، به یک جنگ نامتقارن در تمام سطح جهان تبدیل شد. هر کشوری که توسط فعالیت‌های نظامی آمریکا تخریب شده یا ثبات و پایداری خود را از دست داده است، اکنون تبدیل به زیستگاهی برای تروریست‌ها شده است. تا زمانی که هر دو طرف به توجیه افزایش خشونت خود به‌عنوان پاسخی برای خشونت دشمنان‌شان، در عوض تلاش برای کاهش خشونت و آشوبی که اکنون جهانی شده است، می‌پردازند، باور اینکه این شرایط، بسیار بدتر و بدتر نخواهد شد بسیار ساده‌لوحانه خواهد بود. تعداد نیروهای آمریکایی در افغانستان مجددا به 10هزار نیرو رسیده است که نسبت به 8500 نیروی ماه آوریل با افزایش همراه بوده است و گزارش‌هایی از ارسال چهارهزار نیروی دیگر در آینده نزدیک، به گوش می‌رسد. صدها هزار افغان در طول 15 سال جنگ کشته شده‌اند، اما اکنون طالبان، بیشترین بخش‌های خاک کشور را نسبت به هر زمان دیگری پس از حمله سال 2001 آمریکا، تحت کنترل خود دارد.

 حمایت از تروریسم در یمن
آمریکا حمایتی حیاتی از جنگ تحت رهبری عربستان در یمن انجام می‌دهد و از محاصره بنادر یمن پشتیبانی کرده و اطلاعات و سوخت‌رسانی در آسمان را برای هواپیماهای صعودی‌ها و متحدین‌ آنها که از سال 2015 مشغول بمباران یمن بوده‌اند فراهم می‌آورد. گزارش‌های سازمان ملل از 10هزار شهروند کشته شده در این جنگ، مطمئنا تنها کسری از تعداد حقیقی کشته‌شدگان‌ را شامل می‌شوند و هزاران نفر دیگر هم بر اثر بیماری‌ها و گرسنگی در این جنگ جان خود را از دست داده‌اند. اکنون یمن با یک بحران انسانی و شیوع ویروس وبا به دلیل فقدان آب آشامیدنی پاکیزه یا دارو، در نتیجه بمباران‌ها و محاصره‌ها، رودررو است. سازمان ملل هشدار می‌دهد که میلیون‌ها یمنی از گرسنگی و بیماری خواهند مرد. تصویب یک قانون در مجلس سنا به‌منظور محدود کردن برخی از قراردادهای فروش تسلیحات نظامی به عربستان سعودی با رای 53 (48 جمهوری‌خواه و پنج دموکرات) به 47 در ماه ژوئن با شکست روبه‌رو شد.

 تشدید رویکرد نظامی‌گری
اگر کمی به خانه نزدیک‌تر شویم، جبهه جنوبی آمریکا  (SOUTHCOM)، اخیرا، در میامی، میزبان کنفرانسی با شرکت روسای جمهور گواتمالا، هندوراس، و السالوادور بوده است. این کنفرانس نشانه‌ای از نظامی‌تر شدن مبارزه آمریکا با مواد مخدر در آمریکای مرکزی و تلاش‌ها در جهت محدود کردن مهاجرت از این کشورها بوده است، حتی گزارشی از بازرسان کل وزارت خارجه و وزارت دادگستری، ماموران وزارت خارجه و سازمان مبارزه با مواد مخدر (DEA) را مسئول قتل چهار شهروند بی‌گناه (یک مرد، دو زن و یک پسر 14 ساله) برمی‌شمارند که در سال 2012، توسط آتش تیربار از درون یک هلی‌کوپتر وزارت خارجه در نزدیکی آهواس در هندوراس، به قتل رسیدند. گزارش بازرسان کل نشان می‌دهد مقامات DEA مکررا در رابطه با این حادثه به کنگره دروغ گفته و وانمود کرده بودند که آن شهروندان هندوراسی در یک درگیری مسلحانه به قتل رسیده و قاچاقچی مواد مخدر بوده‌اند که همین مساله تردیدهای جدی‌ای در رابطه با میزان مسئولیت نیروهای شبه‌نظامی آمریکا در وخامت اوضاع و عملیات در آمریکای مرکزی به دنبال داشته است.
 حمایت از اپوزیسیون ونزوئلا
مخالفت‌های اپوزیسیون جناح راست در ونزوئلا، خشونت بیشتری یافته‌اند و از ماه آوریل که تظاهرات انجام شده موفق به ایجاد حمایت مردمی کافی به‌منظور سرنگون کردن دولت چپ‌گرای نیکلاس مادورو نشده‌اند، تاکنون 99 نفر به قتل رسیده‌اند. آمریکا از اپوزیسیون حمایت کرده و تلاش‌های دیپلماتیک خود را در جهتی پیش برده است تا دولت را وادار به استعفا کند و اکنون این خطر مطرح است که امکان وقوع یک جنگ داخلی با حمایت آمریکا وجود دارد.
 حمایت از کشتار در کلمبیا
در همین حال، در کلمبیا، جوخه‌های مرگ جناح راستی یکبار دیگر در نواحی‌ای که FARC خلع سلاح شده است، آغاز به کار کرده‌اند و مردم را کشته و تهدید می‌کنند تا آنها را از زمین‌های تصرف شده توسط زمین‌داران ثروتمند بیرون برانند.

 افزایش تهدیدهای نظامی
جهان ما که روزبه‌روز بیشتر در جنگ غوطه‌ور می‌شود، اکنون در معرض تهدیدهای عملیات نظامی آمریکا علیه کره شمالی و ایران قرار گرفته است که هر دو از سیستم‌های دفاعی بسیار قوی‌تر و باثبات‌تری نسبت به تمامی مواردی برخوردارند که آمریکا از زمان جنگ ویتنام تاکنون با آنها روبه‌رو بوده است. تنش‌های روبه‌ افزایش با روسیه و چین، تهدید خطرات بزرگ‌تر و بنیادی‌تری را به همراه می‌آورد که توسط ساعت روز رستاخیز بولتن دانشمندان هسته‌ای به خوبی نشان داده می‌شود، ساعتی که اکنون عقربه‌هایش روی دو و نیم نصف شب قرار گرفته است.

 افزایش تنش با روسیه و چین
هرچند جنگ‌های ما پس از 11 سپتامبر، احتمالا در حدود حداقل دو میلیون نفر را در کشورهای مورد هجوم، تصرف شده یا بی‌ثبات شده، کشته‌اند، نیروهای آمریکایی با تلفات بسیار کمی در این عملیات‌ها مواجه بوده‌اند. این خطر به صورت جدی وجود دارد که ممکن است همین تعداد کم قربانیان، حس اشتباهی نسبت به مقیاس قربانیان آمریکا و سایر پیامدهای جدی‌ای که باید با توجه به‌شدت گرفتن جنگ‌های اخیر، انجام تهدیدهای جدید علیه ایران و کره شمالی و افزایش تنش با روسیه و چین، توسط رهبران آمریکا، با آنها روبه‌رو شویم، به سیاستمداران و رهبران نظامی آمریکا و تا حدودی به جامعه آمریکا بدهد.