به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، امروزه عکاسی علاوه‌بر کارکرد هنری کاربردهای زیادی در شاخه‌های مختلف علم و صنعت دارد که عکاسی فیلم، یکی از آنهاست. شاید درنگاه اول اینطور به نظر برسد که عکاس فیلم، تنها صحنه‌های مختلف را ثبت می‌کند تا بعدا با هماهنگی کارگردان، تعدادی از آنها برای ویترین و سردر سینما مورد استفاده قرار دهد؛ ولی این تنها یکی از کاربردهای عکس در سینماست زیرا هنگامی که کارگردان به‌دنبال لوکیشن‌های مختلف می‌گردد، به آرشیو عکس مراجعه می‌کند تا مکان مناسب را پیدا کند. اگر در عکس‌های آرشیوی، محل مناسب برای فیلمبرداری را پیدا نکرد، طی سفر به محل‌های مختلف، این عکاس فیلم است که زوایای خاص مورد نظر کارگردان را ثبت می‌کند تا پس از بازگشت، با مشورت دیگر عوامل فیلم، بهترین زوایا برای فیلمبرداری انتخاب شود. در فیلم‌های تاریخی، طراح فیلم یا طراح لباس با استفاده از عکس‌های آرشیوی یا نقاشی‌های مربوط به آن دوران، صحنه، نوع لباس و گریم بازیگران را انتخاب می‌کند.
همچنین طی مراحل ساخت فیلم، عکاس مبادرت به ثبت پشت‌صحنه‌های فیلم می‌کند تا پس از استفاده از آنها، بعدها به عنوان اسنادی از مراحل ساخت فیلم آرشیو شود. طی مراحل ساخت فیلم، از آنجایی که ممکن است صحنه‌ای به دلایل زیادی دوباره تکرار شود و در این فاصله شاید لوازم صحنه جابه‌جا شود یا گریم هنرپیشه به هم بریزد این عکاس فیلم است که با ثبت صحنه و گریم بازیگران، به منشی صحنه کمک می‌کند تا با استفاده از عکس گرفته شده، چیدمان صحنه و گریم بازیگر، بازسازی شود. در فیلم‌های بزرگ، ممکن است از چند عکاس استفاده شود، مثلا یک عکاس فقط برای صحنه‌های فیلم و دیگری از پشت صحنه‌ها عکاسی کند.
عکاس پشت صحنه برای انتخاب زاویه عکس آزادی بیشتری دارد تا عکاس صحنه اصلی فیلم؛ زیرا ممکن است بیننده قبل از دیدن فیلم، در ویترین سینما عکسی را ببیند که نتواند در فیلم آن زاویه را پیدا کند، آن وقت فکر می‌کند آن صحنه سانسور شده است. مورد دیگری که عکاس فیلم باید رعایت کند، استفاده از لنزهایی با فاصله کانونی نزدیک به دوربین فیلمبرداری است که درست مثل مورد حفظ زاویه‌دید که اشاره شد، از اهمیت خاصی برخوردار است. عکاس فیلم، سر صحنه باید به صورتی فعالیت کند که مزاحم کار عوامل فیلمبرداری نشود، به خصوص اگر صدابرداری سر صحنه باشد بهتر است برای عدم‌ضبط صدای دوربین، هنگام تمرین بازیگران عکس بگیرد.
همچنین از فلاش زدن هنگام فیلمبرداری صحنه اصلی دوری و سعی کند از همان طراحی نوری که فیلمبردار یا نورپرداز چیده‌اند، نهایت استفاده را ببرد، هرچند با حساسیت‌های بالای دوربین‌های دیجیتال تا اندازه‌ای مشکل کمبود مقدار نور، جبران شود.
عکاس فیلم بهتر است قبل از شروع فیلمبرداری، فیلمنامه را خوانده باشد تا ضمن آشنایی با فضای کلی فیلم، با آمادگی هر چه تمام‌تر به ثبت عکس‌های مورد نظر اقدام کند. با توجه به موارد فوق و مواردی که به علت کمبود جا اشاره‌ای به آنها نشد، عکاسی فیلم اهمیت زیادی دارد زیرا امروزه خیلی از فیلم‌های سینمایی دوران گذشته دیگر وجود ندارند ولی این عکس صحنه‌ها و پشت صحنه‌ها است که خاطرات آن را برای ما زنده می‌کند.
